ΜΙΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΙΑΤΙΚΗ ΙΣΤΟΡΙΑ
με ΦΠΑ
Ο σκληρός και τσιγκούνης Εμπενέζερ Σκρουτζ ζει εδώ και πολλά χρόνια κλεισμένος στον εαυτό του. Τα Χριστούγεννα τον αφήνουν αδιάφορο. Αναρωτιέται γιατί να υπάρχουν. Δεν αντέχει τους ανθρώπους που αγαπούν τις γιορτινές μέρες και χαίρονται όσο αυτές πλησιάζουν. Δεν αντέχει ούτε τον ίδιο του τον ανιψιό, τον μοναδικό του συγγενή!
Μα εκείνα τα παγωμένα Χριστούγεννα, το χιόνι θα έφερνε μαζί του τρία πνεύματα για να του δώσουν ένα μάθημα. Τα πνεύματα θα ταξιδέψουν τον γερο-Σκρουτζ στο παρελθόν, το παρόν και το μέλλον και θα τον ταρακουνήσουν για τα καλά… Αν δε ζεσταινόταν η παγωμένη του καρδιά, αν δεν άρχιζε να δίνει αγάπη στους ανθρώπους, το μέλλον του θα ήταν πολύ άσχημο…
Και ξαφνικά, ο Εμπενέζερ, βγαίνει στους δρόμους ανήμερα των Χριστουγέννων και χαμογελά…
Η Χριστουγεννιάτικη ιστορία πρωτοδημοσιεύτηκε το 1843. Πρόκειται για ένα από τα πιο γνωστά έργα του σπουδαίου Άγγλου συγγραφέα Τσαρλς Ντίκενς και δίκαια συγκαταλέγεται στους θησαυρούς της κλασικής λογοτεχνίας.

Οι εκπτώσεις ισχύουν μόνο στις αγορές μέσω eshop
Ο Τσαρλς Ντίκενς γεννήθηκε στις 7 Φεβρουαρίου 1812 στο Πόρτσμουθ της Νότιας Αγγλίας. Ήταν το δεύτερο από τα οκτώ παιδιά του Τζον και της Ελίζαμπεθ Ντίκενς. Η οικογένεια μετακόμισε στο Λονδίνο το 1823. Οι σπατάλες και η άσωτη ζωή του πατέρα του οδήγησαν την οικογένεια σε οικονομικό αδιέξοδο και τον Τζον Ντίκενς στη φυλακή για χρέη.
O νεαρός Ντίκενς αναγκάστηκε να εγκαταλείψει το σχολείο και να εργαστεί σε ένα εργοστάσιο βερνικιών. Οι συνθήκες εργασίας ήταν εξαιρετικά δύσκολες και επηρέασαν το συγγραφικό του έργο, ενώ αποτέλεσαν το θέμα του αυτοβιογραφικού μυθιστορήματος Δαβίδ Κόπερφιλντ (1849-1850).
Στη συνέχεια ο Ντίκενς δούλεψε ως βοηθός σε δικηγορικό γραφείο. Το 1836 παντρεύεται την Κάθριν Χόγκαρθ, κόρη του ευυπόληπτου Σκοτσέζου δημοσιογράφου Τζορτζ Χόγκαρθ, με την οποία θα αποκτήσει δέκα παιδιά. Θα χωρίσουν 22 χρόνια αργότερα λόγω των εξωσυζυγικών περιπετειών του.
Η πρώτη του μεγάλη λογοτεχνική επιτυχία άρχισε με την έκδοση σε συνέχειες του μυθιστορήματος Τα ντοκουμέντα της λέσχης Πίκγουικ (1836), καθιερώνοντας με αυτό τον τρόπο την κυκλοφορία των μυθιστορημάτων της βικτοριανής εποχής σε συνέχειες σε περιοδικά και εφημερίδες.
Τα δύο επόμενα μυθιστορήματά του, Όλιβερ Τουίστ (1837-1838) και Νίκολας Νίκλεμπι (1838-1839), καταγράφουν τη θλιβερή καθημερινότητα του Λονδίνου και του Γιορκσάιρ, όπου βασιλεύει η εκμετάλλευση, η εγκληματικότητα και η διαφθορά.
Το 1844 γράφει τη Χριστουγεννιάτικη ιστορία, ενώ ακολουθούν δύο ακόμα σπουδαία μυθιστορήματα Ο ζοφερός οίκος (1852-1853) και Μικρή Ντόριτ (1855-1857), τα οποία αποτελούν δριμύτατη κριτική στους βικτοριανούς θεσμούς.
Τα επόμενα χρόνια δημοσιεύει δύο από τα πιο γνωστά μυθιστορήματά του, την επική Ιστορία των δύο πόλεων (1859), που εκτυλίσσεται στο Λονδίνο και το Παρίσι κατά τη διάρκεια της Γαλλικής Επανάστασης, και τις Μεγάλες προσδοκίες (1860-1861) με ήρωες τον ορφανό Πιπ και τη μυστηριώδη Εστέλα.
Ο Ντίκενς εμφάνισε προβλήματα υγείας κατά τη δεκαετία του 1860 και η σωματική κόπωση των δημόσιων αναγνώσεων των βιβλίων του, τις οποίες άρχισε το 1858, επιτάχυναν την κατάπτωσή του, αν και στο Our Mutual Friend (1865) διατηρεί ορισμένα από τα καλύτερα στοιχεία της κωμικής του πλευράς.
Το τελευταίο του μυθιστόρημα, Το μυστήριο του Έντουιν Ντρουντ, παρέμεινε ημιτελές και πέθανε στις 9 Ιουνίου 1870. Ο θάνατός του προκάλεσε αισθητή λαϊκή συγκίνηση και θάφτηκε στη Γωνιά των Ποιητών στο Αβαείο του Ουέστμινστερ.