ΤΑ ΠΕΤΡΑΔΙΑ ΤΟΥ ΓΚΒΑΧΛΟΥΡ ΚΑΙ ΑΛΛΑ ΔΙΗΓΗΜΑΤΑ

Ο Χάουαρντ γεννήθηκε το 1906 στο Πίστερ του Τέξας. Ο νεαρός Ρόμπερτ δοκίμασε αρκετές δουλειές μετά την αποφοίτησή του από το γυμνάσιο και από κάποιο σημείο της ζωής του και μετά, είχε καταφέρει κάτι σχεδόν αδιανόητο για έναν που ζει σε μια μικρή κωμόπολη στη μέση του πουθενά: να βγάζει το ψωμί του πουλώντας τα κείμενά του. Δυστυχώς, δεν αξιώθηκε να δει κάποιο έργο του με τη μορφή βιβλίου, αφού όλες οι ιστορίες που έγραφε προορίζονταν για δημοσίευση στα λεγόμενα “pulp” περιοδικά της εποχής.

Με την αστείρευτη φαντασία του, ο Χάουαρντ κάλυψε στη σύντομη καριέρα του όλο το φάσμα της λογοτεχνίας του φανταστικού: γουέστερν, αστυνομικά, περιπέτειες στην Άπω Ανατολή, ιστορικά, και ασφαλώς αυτό που πολλοί χαρακτηρίζουν δικό του δημιούργημα και που αργότερα έμελλε να ονομαστεί “ηρωική φαντασία”, δηλαδή ιστορίες που διαδραματίζονται σε φανταστικούς κόσμους, στους οποίους, τη θέση της τεχνολογίας καταλαμβάνει η μαγεία, ενώ όλα τα προβλήματα λύνονται, ως άλλοι γόρδιοι δεσμοί, με την κόψη του σπαθιού, τη σωματική ρώμη και τη γενναιότητα. Ευαίσθητος και αθεράπευτα ρομαντικός, ο Χάουαρντ συνέχιζε να ζει μια απομονωμένη ζωή κοντά στους γονείς του, στο Κρος Πλέινς του Τέξας, με μοναδική σχεδόν παρέα του την αλληλογραφία του με άλλους συγγραφείς του φανταστικού, όπως ο Xάουαρντ Φίλιπ Λάβκραφτ και ο Κλαρκ Άστον Σμιθ, και, βέβαια, το γράψιμο των διηγημάτων του. Έκοψε ο ίδιος το νήμα της ζωής του καρφώνοντας μια σφαίρα στο κεφάλι του,όταν έμαθε πως η άρρωστη από καιρό μητέρα του είχε βυθιστεί στο τελευταίο της κώμα. Ήταν μόλις 30 χρονών. Η μητέρα του πέθανε 30 ώρες αργότερα. Απ’ όλους τους ήρωες του Χάουαρντ, κανείς δεν γοήτεψε το συλλογικό ασυνείδητο των αναγνωστών, περισσότερο από τον Κόναν τον Κιμμέριο, έναν βάρβαρο του μακρινού βορρά, οι περιπέτειες του οποίου σαρώνουν απ’ άκρη σ’ άκρη έναν κόσμο, που αποτελεί προσωπική επινόηση του Χάουαρντ – τον κόσμο ενός φανταστικού, ψευδό-ιστορικού παρελθόντος, ο οποίος υποτίθεται πως προϋπήρξε της κοινά αποδεκτής ιστορίας του πολιτισμού.