ΛΟΓΟΣ ΠΕΡΙ ΤΗΣ ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑΣ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ
με ΦΠΑ
Όταν έγραψε τον Λόγο περί της αξιοπρέπειας του ανθρώπου, που προοριζόταν να συνοδεύσει τις Εννιακόσιες φιλοσοφικές, θεολογικές και καββαλιστικές θέσεις του ως εισαγωγή, ο Πίκο ντέλλα Μιράντολα (1463-1494) ήταν εικοσιτεσσάρων ετών. Έχοντας πλήρη επίγνωση ότι η συμπεριφορά του δεν συμβαδίζει με την ηλικία του ούτε με την τάξη του, τόλμησε ωστόσο να παρουσιάσει στους μεγαλύτερούς του μια νέα φιλοσοφία˙ φιλοσοφία ανοιχτή, η οποία αγκαλιάζει όλα όσα απορρέουν από τη « θέληση για αλήθεια » , προερχόμενα από την εποχή των αρχαίων Μυστηρίων μέχρι τις αποκαλυπτικές θρησκείες.
Στο κέντρο της φιλοσοφίας του βρίσκεται ο άνθρωπος, αφού η θεϊκή δύναμη τον έχει προικίσει με αυτή τη θέληση που μπορεί να τη χειριστεί κατά το δοκούν, καθιστώντας τον « δημιουργό του εαυτού του ». Και αυτή ακριβώς τη δύναμη της θέλησης, τη θέληση να κατακτήσουν το « γνώθι σαυτόν », ο Πίκο τη συναντά τόσο στους Έλληνες και Ανατολίτες σοφούς όσο και στην εβραϊκή Καββάλα, στην αραβική σκέψη, στους Σχολαστικούς και στους χριστιανούς συγγραφείς. Μήπως πρόκειται για οικουμενισμό χωρίς όρια ; Όχι, πρόκειται για τη διάνοια του ανθρώπου, η οποία αποκαλύπτεται στο σημείο όπου εφάπτονται οι διαφορετικές σοφίες.
Ο Λόγος έμεινε ανέκδοτος· οι Θέσεις τυπώθηκαν το 1486, η Εκκλησία όμως δεν θέλησε να τις συζητήσει – θα ήταν άλλωστε περίεργο αν τις αποδεχόταν. Ο Πίκο αναγκάστηκε να αυτοεξοριστεί στη Γαλλία, αλλά δεν κατάφερε να αποφύγει τη σύλληψη και τη φυλάκιση στο κάστρο της Βανσέν το 1487.
Με τη νεανική του ζέση, ο λόγος του Πίκο παραμένει ακέραιος, παρθένος, πάντα επίκαιρος. Επικαλείται, τότε, όπως και τώρα, τον αξιοπρεπή άνθρωπο, τον ιχνηλάτη της αλήθειας, προσφέροντάς του ένα από τα εντιμότερα μνημεία της ηθικής φιλοσοφίας στην Ιταλική Αναγέννηση.
Ένα αιρετικό κείμενο της Αναγέννησης, όπου ο άνθρωπος ως « δημιουργός του εαυτού του » αποκτά την αξιοπρέπειά του, ιδιαίτερα επίκαιρο στα πρώτα χρόνια του 21ου αιώνα.
Η δίγλωσση έκδοση συνοδεύεται από εισαγωγή, χρονολόγιο και σημειώσεις του σπουδαίου μελετητή της Αναγέννησης YVES HERSANT.

Οι εκπτώσεις ισχύουν μόνο στις αγορές μέσω eshop
Ο Τζοβάννι γεννήθηκε στη Μιράντολα, κοντά στη Μόντενα, ως ο νεότερος γιος του Τζιανφραντσέσκο Πίκο (Gianfrancesco I Pico, 1415-1467), δούκα της Μιράντολα και κόμη της Κονκόρντια, και της συζύγου του Ιουλίας, κόρης του Φελτρίνο, γιού του ποιητή Ματτέο Μπογιάρντο, κόμη του Σκαντιάνο. Ήταν φιλόσοφος και ευγενής της ιταλικής Αναγεννήσεως. Είναι γνωστός για τα γεγονότα του 1486, όταν πρότεινε να υπερασπισθεί 900 θέσεις για τη θρησκεία, τη φιλοσοφία, τη φυσική φιλοσοφία και τη μαγεία, ενώ συνέγραψε σχετικά τον Λόγο επί της αξιοπρεπείας του ανθρώπου, που έχει αποκληθεί «το μανιφέστο της Αναγεννήσεως» Oration on the Dignity of Man (1486). Οι 900 θέσεις του υπήρξε το πρώτο τυπωμένο βιβλίο που απαγορεύθηκε παγκοσμίως από τη Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία. Θεμελίωσε την παράδοση της χριστιανικής Καμπάλα, μία από τις βάσεις του πρώιμου νεώτερου δυτικού εσωτερισμού.
Στις 17 Νοεμβρίου 1494 βρέθηκε νεκρός στη Φλωρεντία, σε ηλικία 31 ετών. Δηλητηριάστηκε υπό ανεξιχνίαστες συνθήκες μαζί με τον φίλο του Άντζελο Πολιτσιάνο. Θρυλήθηκε τότε ότι τον δηλητηρίασε ο ίδιος ο γραμματέας του επειδή είχε προσχωρήσει υπερβολικά στις απόψεις του Σαβοναρόλα, χωρίς όμως καμμία απόδειξη. Η σορός του θάφτηκε μαζί με αυτή του Τζιρόλαμο Μπενιβιένι στον Άγιο Μάρκο, ενώ ο Σαβοναρόλα εκφώνησε τον επικήδειο λόγο. Ο Φιτσίνο έγραψε: «Ο αγαπημένος μας Πίκο μάς άφησε την ίδια ημέρα που ο Κάρολος Η΄ εισερχόταν στη Φλωρεντία, και τα δάκρυα των ανθρώπων των γραμμάτων αντιστάθμισαν τη χαρά του λαού. Χωρίς το φως που έφερε ο βασιλιάς της Γαλλίας, η Φλωρεντία ίσως να μην είχε δει ποτέ μια τόσο λυπημένη μέρα από αυτή που έσβησε το φως του Μιράντολα.»