ΑΠΟΛΥΤΩΣ ΕΥΛΟΓΕΣ ΠΑΡΕΚΚΛΙΣΕΙΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΕΠΑΤΗΜΕΝΗ

Ο Richard P. Feynman γεννήθηκε το 1918 και απέκτησε το διδακτορικό του δίπλωμα από το Πανεπιστήμιο του Πρίνστον το 1942. Παρά το νεαρό της ηλικίας του, έπαιξε σημαντικό ρόλο στο Πρόγραμμα Manhattan, κατά τη διάρκεια του B′ Παγκοσμίου Πολέμου. Δίδαξε στο Πανεπιστήμιο Cornell και στο Ινστιτούτο Τεχνολογίας της Καλιφόρνιας (Caltech). Το 1965 τιμήθηκε με το Βραβείο Νόμπελ Φυσικής για την εργασία του στην κβαντική ηλεκτροδυναμική. Μαζί με τον Murray Gell-Mann, επιτέλεσε θεμελιώδες ερευνητικό έργο στον τομέα των ασθενών αλληλεπιδράσεων. Ακόμη, έπαιξε βασικό ρόλο στην ανάπτυξη της θεωρίας των κουάρκ, εισάγοντας το μοντέλο των παρτονίων για τις διαδικασίες σκέδασης ανάμεσα σε πρωτόνια υψηλής ενέργειας· επιπλέον, διατύπωσε μια μαθηματική θεωρία που εξηγούσε το φαινόμενο της υπερρευστότητας του υγρού ηλίου. Εκτός αυτών, εισήγαγε εντελώς νέες υπολογιστικές τεχνικές και νέο συμβολισμό στη φυσική, με σημαντικότερα τα πασίγνωστα διαγράμματα Feynman, τα οποία άλλαξαν τον τρόπο με τον οποίο αντιλαμβανόμαστε τις θεμελιώδεις φυσικές διαδικασίες και υπολογίζουμε τα φυσικά μεγέθη που τις χαρακτηρίζουν. Ο Feynman υπήρξε και εξαιρετικά ικανός δάσκαλος. Το βιβλίο του Διαλέξεις Φυσικής, που πρωτοεκδόθηκε το 1963, χαρακτηρίστηκε από το Scientific American «βιβλίο δύσκολο αλλά γονιμοποιό και σαγηνευτικό», το οποίο, τόσες δεκαετίες μετά, εξακολουθεί να είναι ιδανικός οδηγός για τους δασκάλους και για τους καλύτερους των φοιτητών που κάνουν τα πρώτα βήματά τους στην επιστήμη. Εκτός από τη φυσική, κατά καιρούς ασχολήθηκε με την επιδιόρθωση ραδιοφώνων, την παραβίαση κλειδαριών και αρχειοθηκών, τη ζωγραφική, τον χορό, το παίξιμο κρουστών, ακόμη και με την αποκρυπτογράφηση της ιερογλυφικής γραφής των Μάγια. Διαρκώς περίεργος για τον κόσμο που τον περιέβαλλε, υπήρξε ένας υποδειγματικός εμπειριστής. Ο Feynman πέθανε στο Λος Άντζελες στις 15 Φεβρουαρίου 1988. Το περιοδικό Time τον χαρακτήρισε «ως έναν από τους πιο σημαντικούς ανθρώπους του 20ού αιώνα».