- -10%
ΓΡΥΠΑΡΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ
ΓΡΥΠΑΡΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ
ΣΚΑΡΑΒΑΙΟΙ ΚΑΙ ΤΕΡΡΑΚΟΤΤΕΣ
16,00 €
14,40 €
Εξοικονομείτε 10%
με ΦΠΑ
«Θέμα της σπουδής αυτής είναι το μοναδικό ποιητικό βιβλίο του Ι.Ν. Γρυπάρη `Σκαραβαίοι και Τερρακόττες`, βιβλίο το οποίο ετοίμαζε για μια περίπου εικοσιπενταετία, τύπωσε το 1919 και ανατύπωσε το 1928. Θα διεξέλθουμε τις 6 ενότητες της τελευταίας έκδοσης (σημειώνοντας στο επίμετρο τις όποιες διαφοροποιήσεις της από την έκδοση του 1919) σχολιάζοντας ταυτόχρονα τις, τάξεως δηλωτικές, συνεντεύξεις του Γρυπάρη στο ενδιάμεσο (1919-1928) όσο και στο αποληκτικό σημείο (μετά το 1928) της διάταξης του βιβλίου αυτού σε κλειστό σύστημα. Δεν είναι τυχαίο (και ω! πόσο μας ευκολύνει) ότι η σειρά διαδοχής των έξι θεματικών (;) ανταποκρίνεται, περίπου, στην χρονολογία γραφής τους (και, ή, πρώτης έκδοσής τους σε διάφορα περιοδικά). Καιρός, θαρρώ, να ξεφυλλίσουμε τον Γρυπάρη».
Οι εκπτώσεις ισχύουν μόνο στις αγορές μέσω eshop
Ο Ιωάννης Γρυπάρης γεννήθηκε στη Σίφνο, από όπου καταγόταν και η οικογένειά του, πέρασε όμως τα παιδικά και μαθητικά του χρόνια στην Κωνσταντινούπολη. Ο πατέρας του ήταν δάσκαλος και βιβλιοπώλης. Αποφοίτησε από τη Μεγάλη του Γένους Σχολή και το 1888 γράφτηκε στο Πανεπιστήμιο Αθηνών για να σπουδάσει φιλολογία.
Το 1892 η συλλογή του Δειλινά, γραμμένη στη δημοτική απορρίφθηκε από την επιτροπή του Φιλαδέλφειου διαγωνισμού. Την ίδια χρονιά επέστρεψε για πέντε χρόνια στην Πόλη, όπου εργάστηκε ως ελληνοδιδάσκαλος και επιμελήθηκε (μαζί με την Αλεξάνδρα Παπαδοπούλου) της σύνταξης του περιοδικού Φιλολογική Ηχώ του Νίκου Φαληρέα. Στα δύο χρόνια της σύμπραξής του στην Φιλολογική Ηχώ (1896-1897) ο Γρυπάρης πέτυχε συνεργασίες ονομάτων όπως του Παλαμά, του Ψυχάρη, του Εφταλιώτη και άλλων, μετατρέποντας το άλλοτε άσημο περιοδικό σε όργανο των δημοτικιστών. Υπήρξε επίσης συνιδρυτής (από κοινού με τον Κώστα Χατζόπουλο και το Γιάννη Καμπύση) του σημαντικού λογοτεχνικού περιοδικού Η Τέχνη (1898), που υπήρξε πρωτοποριακό σε επίπεδο διεθνούς ενημέρωσης για τη λογοτεχνική κίνηση και άσκησε μεγάλη επίδραση στην ανανέωση του ελληνικού πνευματικού και καλλιτεχνικού τοπίου της εποχής.
Το 1897 και ενώ είχε προηγηθεί η σφαγή των Αρμενίων από τις τουρκικές αρχές, ο Γρυπάρης κατέφυγε στην Αθήνα όπου πήρε τελικά το πτυχίο του στη φιλολογία. Από το 1897 και ως το 1911 εργάστηκε ως καθηγητής Μέσης Εκπαίδευσης σε νησιά του Αιγαίου, στην ΄Άμφισσα και το Αίγιο, ενώ το 1911 παντρεύτηκε και έφυγε με υποτροφία στην Ευρώπη (Ιταλία, Γερμανία, Γαλλία) ως το 1914. Γυμνασιάρχης στο Γύθειο και το Μεσολόγγι (1914-1917), γενικός επιθεωρητής Μέσης Εκπαίδευσης στη Χαλκίδα (1917-1920) τμηματάρχης Γραμμάτων και Τεχνών στο Υπουργείο Παιδείας (από το 1923), συντάκτης του περιοδικού Εικονογραφημένη Ελλάς (1925) και διευθυντής του Εθνικού Θεάτρου (1930-1936), ο Γρυπάρης ανέπτυξε παράλληλα και λογοτεχνική δραστηριότητα, ποιητική και πεζογραφική. Το μοναδικό ποιητικό έργο του είναι η γραμμένη στη δημοτική συλλογή του Σκαραβαίοι και Τερρακότες (1919), στην οποία συγκέντρωσε ποιήματα που είχε νωρίτερα (1893 - 1909) δημοσιεύσει σε λογοτεχνικά περιοδικά και εφημερίδες, και για την οποία τιμήθηκε με το Αριστείο των Γραμμάτων και των Τεχνών.
